Wynalazki I Wojny Światowej

Miotacz ognia

Miotacz ognia jest to innymi słowy broń mająca na celu wyrzucenie zapalonej mieszanki w stronę wroga. Inspiracją dla wynalazców miotacza ognia byli oczywiście Grecy a dokładniej stosowany przez nich tzw. ” ogień grecki „. Była to substancja składająca się najprawdopodobniej z oleju,  siarki i slatetry przez co raz już zapalona nie gasła nawet pod wpływem wody. Jedynym sposobem na poskromienie ognia było odcięcie dopływu powietrza. Miotacz ognia  składa się z części plecakowej ze zbiornikiem mieszanki zapalającej oraz butli z materiałem pędnym. Zbiornik połączony jest przewodem do części ręcznej , posiadającą spust i połączony z nim zawór a u wylotu specjalne urządzenie zapłonowe. Po otwarciu zaworu butli sprężony gaz dostaje się do przestrzeni ponad paliwem i wywiera na nie nacisk, sprawiając, że poprzez wąż dostaje się ono do części ręcznej. Broń ta miała zasięg zaledwie 30 m  , dodatkowo spora cześć mieszanki wypalała się zanim dotarła do celu ,dlatego stosowana była głównie do niszczenia bunkrów. Pierwszy została użyta przez Niemców w 1915 przeciwko wojskom brytyjskim.

Miotacz ognia

Czołgi

Projekt czołgu opracował już w XVI w nie kto inny jak wszystkim dobrze znany Leonardo Da Vinci człowiek którego geniusz wyprzedzał pokolenia. Nic wiec dziwnego że czołg pojawił się dopiero podczas I Wojny Światowej .Pierwsze wyprodukowane czołgi zostały oznaczone jako Mark I. Były to maszyny mogące pokonać  najtrudniejsze wówczas przeszkody napotkane na polu bitwy. Niestety jako że były to maszyny dość przełomowe jak na czas I Wojny Światowej miały swoje wady. Ilość kilometrów jaką mogły przebyć nie  napawała optymizmem nie mówiąc już o lichej konstrukcji którą z łatwością niszczyli Niemcy. Pierwszy raz zostały one użyte podczas bitwy pod Sommą. Służyły do celów wsparcia piechoty. Istniały dwie wersje męska , która posiadała armatę oraz karabin maszynowy , oraz żeńska posiadającą tylko karabiny maszynowe. Podczas wojny wyprodukowano ich około 150. Początkowo szybko niszczące się machiny nie stanowiły wielkiego zagrożenia, lecz w miarę udoskonalania czołg stał się on jedną z najbardziej śmiercionośnych broni używanej zarówno podczas II Wojny Światowej jak i dzisiaj.

Pierwszy czołg – bitwa pod Sommą

U-bot

Pierwszą jednostką podwodną był  dwuosobowy Brandtaucher wyprodukowany przez Wilhelma Bauera który zatonął tuż po pierwszym wodowaniu. Następstwem tych wydarzeń była produkcja U-botów niemiecki okrętów podwodnych. Podczas wojny były one potęgą niemieckiej marynarki. Pierwszy niemiecki okręt podwodny U-9 dokonał pod dowódcą kapitana Otto Eduard Weddigen, w ciągu jednej godziny
zatopił torpedami trzy brytyjskie krążowniki pancerne.  Stało się to dnia 22 września 1914 roku  w pobliżu wybrzeży holenderskich.

Okręt podwodny U-9

Lotniskowiec

Pierwszy lotniskowiec powstał w 1911r. Został on wybudowany poprzez przebudowanie pasażerskiego statku Argus. Posiadał zupełnie płaski lotniczy pokład , hangary mieszczące 20 maszyn oraz windy hydrauliczne. W związku ze słabo rozwiniętym lotnictwem lotniskowce  nie zostały w pełni wykorzystane za czasów I wojny światowej. Postrzegane były raczej jako okręty pomocnicze lub zwiadowcze. Prawdziwe i poważne konstrukcje tych statków postały dopiero pod koniec wojny. W pełni wykorzystane zostały podczas II Wojny Światowej gdzie po między innymi  inwazji na Pearl Harbor zostały uznane za duże zagrożenie a zarazem genialne rozwiązanie taktyczne w walce na Pacyfiku.

Jeden z pierwszych lotniskowców – HMS Campania

Bomba głębinowa

Bomba głębinowa składa się z ładunku materiału wybuchowego umieszczonego w zazwyczaj cylindrycznym metalowym kadłubie wodoszczelnym, wyposażonym w zapalnik. Najczęściej stosowane są zapalniki hydrostatyczne, powodujące wybuch bomby na odpowiedniej, zaprogramowanej głębokości, uruchamiane na skutek wzrostu ciśnienia wody.  Do czasów pierwszej wojny światowej były głównym środkiem do zwalczania okrętów podwodnych. Bomby zrzucane były seriami co zwiększało pole rażenia a zarazem prawdopodobieństwo trafienia wrogiej jednostki.

Bomba głębinowa

Myśliwce

W czasie I wojny światowej samoloty uważane były za maszyny do pobijania rekordów. Po pewnym czasie zorientowano się jednak że moga być wykorzystane do celów wojennych . Początkowo samoloty te nie posiadały uzbrojenia. Zniszczenie przeciwnika polegało na rzucie granatem czy strzałem z pistoletu. Dopiero w późniejszym czasie do samolotów tych dodano karabiny maszynowe. Jednym z pierwszych myśliwców był Vickers FB.5 Gunbus . Był dwumiejscowym dwupłatem ze śmigłem pchającym uzbrojonym w jeden karabin maszynowy. Samoloty w tamtym okresie były dopiero w początkowej fazie rozwoju militarnego dlatego tez miały wiele wad. Jedną z głównych były karabiny maszynowe przymocowane przed śmigłem samolotu. Naboje wystrzelone w nieodpowiednim momencie często uszkadzały skrzydło. Dopiero w późniejszym czasie zastosowano synchronizator dzięki któremu wystrzeliwane naboje nie uszkadzały samolotu.

Vickers F.B.5 Gunbus

Pisząc o myśliwcach I wojny światowej należy wspomnieć o asie lotnictwa niemieckiego Manfredzie von Richthofenie zwanym  ” Czerwonym baronem” . Był on postrachem dla wrogich pilotów czego dowodem może być liczba 80 zestrzel0nych wrogich pilotów. Zmarł podczas walki powietrznej niedaleko Sommy . Przyczyną śmierci był pocisk wystrzelony z  karabinów maszynowych znajdujących się na ziemi.

samolot „Czerwonego barona”

Sterowce 

Pierwszy sterowiec zaprojektowany został przez Niemca Ferdynanda Von Zappelin’a i nosił nazwę Luftschiff-Zeppelin 1 . Z biegiem czasu sterowce zaczęto popularnie  nazywać Zeppelinami. Sterowiec to ogólnie rzecz biorąc balon wypełniony gazami lżejszymi od powietrza ( hel , wodór) , do którego przymocowany był silnik oraz pokład sterowniczy. Tak skonstruowana maszyna miała swój udział podczas wojny. Na jej początku używana była jako obiekt zwiadowczy a później stosowany była do zrzucania bomb. Wraz z pojawieniem się  myśliwców sterowce stały się łatwym celem dla wroga dlatego też zostały wycofane jako środek bojowy.

Luftschiff-Zeppelin 1

Gazy bojowe

– Chlor – Gaz ten po raz pierwszy został użyty przez Francuzów w 1914r. Mógł on wyrządzić poważne uszkodzenia układu oddechowego. Duże obrażenia powodował tylko w dużych ilościach, ponadto był łatwy do wykrycia.

– Fosgen – Był on o wiele bardziej zabójczy oraz trudniejszy do wykrycia niż chlor. Stanowił on około 80% zgonów spowodowanych gazami podczas I wojny swiatowej.

– Gaz musztardowy – Jego pierwsza nazwa to Iperyt. Po raz pierwszy został użyty przez Niemców w bitwie pod Yepres w 1917r.Był mniej szkodliwy od chloru czy fosgenu , ale długo utrzymywał się w powietrzu powodując olbrzymie oparzenia czyniące żołnierzy praktycznie nie zdolnymi do walki. Początkowo był on wypuszczany wraz ze sprzyjającym kierunkiem wiatru. Niestety wiatr często zmieniał swój kierunek , co powodowało śmierć niepożądanych żołnierzy , dlatego w późniejszym czasie do jego rozprzestrzeniania używano pocisków artyleryjskich

 

KLIKNIJ I SPRAWDŹ!